Πνευματικά Μηνύματα

“Το γνώρισμα όλων των μεγάλων Αγίων μας ήταν ότι ήταν πολύ αυστηροί στον εαυτό τους και πολύ επιεικείς προς τους άλλους ανθρώπους. Εμείς είμαστε πολύ αυστηροί προς τους άλλους, αλλά πολύ επιεικείς προς τον εαυτό μας.”

μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ἕνας Χριστός που γεμίζει τις βιτρίνες τῶν καταστημάτων μὲ ὡραῖες χριστουγεννιάτικες κάρτες.

Ἕνας Χριστός που γεμίζει τὸν κόσμο μὲ πολλὰ εἴδη δένδρων καὶ χριστουγεννιάτικων δώρων καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ γεμίζουν χρήματα οἱ τσέπες τῶν πολιτῶν.

Ἕνας Χριστός που φέρνει 15 ἡμέρες διακοπὲς στα σχολεῖα.

Ἕνας Χριστός που γεμίζει μόνο μὲ εὐχὲς τὸν κόσμο.

Ἕνας Χριστός που μιλᾷ μόνο για ἀγάπη, εἰρήνη κ.λπ. καὶ μὲ τὸ συμφέρον που τὰ ἐξηγεῖ ὁ καθένας.

Ἕνας Χριστός που φέρνει τὸν Ἀη Βασίλη γερασμένο, παχουλό, μὲ ἄσπρα γένια καὶ κόκκινα ῥούχα, γεμάτο μὲ δῶρα.

Ἕνας Χριστός που γίνεται ὑπέροχο καρτ-ποστάλ, εἰκόνα, διακοσμητικό, καὶ χίλια δυο ἄλλα.

Ἕνας Χριστός που δεν ἐνοχλεῖ τὴν προσωπικὴ ζωὴ τοῦ καθενὸς μας:

Είναι ο Χριστός που εμείς πλάσαμε.

Ἕνας Χριστός που γεννήθηκε στή Βηθλεὲμ καὶ ἄλλαξε τή ζωή τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἕνας Χριστός που εἶπε να μοιραζόμαστε μὲ τοὺς φτωχοὺς τὰ ὑπάρχοντα μας καὶ να μὴν τοὺς θυμόμαστε μόνο τὰ Χριστούγεννα.

Ἕνας Χριστός που εἶπε να μὴν κλέβουμε ἀλλὰ να βοηθοῦμε.

Ἕνας Χριστός που δίνει oράματα καὶ στόχους στο χριστιανὸ μαθητῇ καὶ ὄχι «φάγωμεν πίωμεν, αὔριο γὰρ ἀποθνῄσκωμεν».

Ἕνας Χριστός που δεν ἐπιτρέπει ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης τὸ ξεπούλημα μιᾶς πατρίδας.

Ἕνας Χριστός που ἔχει τὸν Ἁγιο Βασίλη νέο, ἀσκητικό, λεπτό, μὲ μαῦρα γένια (καὶ ὄχι κόκκινα παρδαλὰ ῥούχα), να ζητᾶ ἐλεημοσύνη για να φροντίσει τὰ δεκάδες ἱδρύματά που εἶχε.

Ἕνας Χριστός που ἀπὸ σκέτη εἰκόνα γίνεται πηγὴ δύναμης, μὲ ἄποψη καὶ θέση στή ζωὴ μας.

Ἕνας Χριστός που δὲ θέλει ἐκτρώσεις, τσιγάρο, ναρκωτικά, ποτὸ καὶ παρεμβαίνει στή ζωὴ μας μὲ δυναμικὸ τρόπο:

Είναι ο Χριστός που έπλασε εμάς.

Ἐν Ἐσόπτρῳ – Τριμηνιαία περιοδική ἔκδοση Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Ἱ. Μ. Γορτύνης καί Ἀρκαδίας, Ἔτος 1ο – Τεῦχος 1ο

Δεν υπάρχει ούτε ένας Άγιος, που να έγινε Άγιος γιατί φοβήθηκε να μην πάει στην κόλαση.

Όσοι έγιναν Άγιοι, είναι γιατί αγάπησαν τον Χριστό.

Και ο τελευταίος Άγιός μας, ο Άγιος Πορφύριος, τι φώναζε σε όλους; «Αγαπήστε τον Χριστό και μην σας νοιάζει τίποτα».

Έτσι λοιπόν, στον Θεό δεν πάμε με το ζόρι. Δεν πάμε από φόβο. Ο φόβος φτιάχνει θρησκόληπτους ανθρώπους και όχι Χριστιανούς.

Φτιάχνει ανθρώπους που δεν είναι ελεύθεροι απέναντι στον Θεό. Δεν τον αγαπάνε ελεύθερα αλλά από φόβο.

Στον Θεό λοιπόν πηγαίνω ελεύθερα, γιατί εμπιστεύομαι το πρόσωπο και την αγάπη Του.

Δεν φοβάμαι το Θεό. Όποιος φοβάται τον Θεό είναι άρρωστος. 

Γιατί; 

Διότι ο Θεός είναι Αγάπη! 

Φοβάμαι την Αγάπη; 

Ε, άρρωστος είμαι…

μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος

«Η γιόγκα όχι μόνο δεν είναι απλώς μια κίνηση γυμναστικής, αλλά μια κίνηση τελετουργική του Βουδισμού. Όπως εμείς οι Ορθόδοξοι κάνουμε τις μετάνοιές μας, τις οποίες δεν τις κάνουμε για μια άσκηση της γυμναστικής, αλλά για μια προσκύνηση στον Θεό, έτσι και η γιόγκα είναι τελετουργικές κινήσεις του Βουδισμού.

Αυτό βέβαια δεν το λένε εξαρχής στους ανθρώπους, αλλά όταν μυηθούν σιγά - σιγά, τότε τους αποκαλύπτουν, ότι δεν πρόκειται περί γυμναστικών, αλλά περί τελετουργικών κινήσεων».

Μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Λαμβάνουμε συνήθως γράμματα από μητέρες που μας παρακαλούν να προσευχηθούμε για την επιτυχία των παιδιών τους, όταν δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο.

Εμείς όμως όταν προσευχόμεθα, δεν προσευχόμεθα να πετύχεις εσύ στο πανεπιστήμιο ή να μην πετύχεις. 

Όχι. 

Δεν προπορευομεθα του Θεού. 

Εμείς λέμε: "Θεέ μου, εσύ ξέρεις ποιο είναι το συμφέρον του παιδιού". 

Εμείς προσευχόμεθα να γίνει το θέλημα του Θεού σε σένα. 

Ποιο είναι δεν το γνωρίζουμε. 

Γιατί πολλές φορές το θέλημα του Θεού φαίνεται ότι είναι "καλό".

Άλλοτε φαίνεται ότι είναι "κακό" .

Δεν το γνωρίζουμε.

Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι ένα πράγμα φαίνεται επιφανειακώς ότι είναι καλό, κατά βάθος όμως είναι κακό. 

Και το αντίστροφο. 

Επιφανειακώς φαίνεται ότι είναι κακό όμως στο βάθος είναι καλό.

Ξέρει ο Θεός...

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρουσταλάκη

"Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης. 

Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της Ερήμου.")

Καὶ βγῆκαν κάτι δικοί μας κυβερνῆτες, Ἕλληνες, σπορὰ τῆς ἑβραιουργιᾶς, ποὺ εἶπαν νὰ μᾶς σβήσουν τὴν ἁγία Πίστη, τὴν Ὀρθοδοξία, διότι ἡ Φραγκιὰ δὲν μᾶς θέλει μὲ τέτοιο ντύμα Ὀρθόδοξον. Καὶ ἐκάθησα καὶ ἔκλαιγα, διὰ τὰ νέα παθήματα. Καὶ ἐπῆγα εἰς τοὺς φίλους μου τοὺς Ἁγίους, ἄναψα καντήλια καὶ λιβάνισα λιβάνι καλὸν Ἁγιορείτικον καὶ σκουπίζοντας τὰ δάκρυά μου τοὺς εἶπα: «Δὲν βλέπετε πού θέλουν νὰ κάνουν τὴν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοὶ οἱ μισοέλληνες καὶ ἄθρησκοι, ὅ,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικὸν ἔχομεν. Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τὰ τσογλάνια τοῦ Τρισκατάρατου Πάπα. Μὴ ἀφήσετε, Ἅγιοί μου, αὐτὰ τὰ γκιντὶ πουλημένα κριγιάτα τῆς τυραγνίας νὰ μασκαρέψουν καὶ νὰ ἀφανίσουν τοὺς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερα κακὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ καταδέχτηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας».

Ιωάννης Μακρυγιάννης

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών υποστήριξε την άποψη  ότι τα παιδιά των oμόφυλων ζευγαριών μπορούν να περιμένουν μέχρι τα 18 και τότε τα ίδια να αποφασίσουν για την βάπτισή τους.

Αρκετοί από τους εκτός και εντός αντέδρασαν με διάφορα επιχειρήματα.

Μπορεί η Εκκλησία να αποφασίσει κάτι τέτοιο; Ναι. Δεν είναι κάτι καινούργιο ιδίως αν θυμηθούμε τι συνέβαινε μέχρι τον 6ο αιώνα.

Είναι σκληρή μία τέτοια απόφαση; Μπορεί να οδηγήσει πολλούς να μείνουν μακριά από την Εκκλησία; Ναι και στα δύο ερωτήματα. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αν θα κλείσεις την πόρτα σε κάποιον αλλά τι ακριβώς θέλουμε ως εκκλησιαστική κοινότητα. Σήμερα, δυστυχώς, οι Ορθόδοξοι είμαστε τόσο χαλαροί και επικίνδυνα ανεκτικοί λες και δεν έχουμε ταυτότητα. 

Το εξηγώ καλύτερα με ένα παράδειγμα: Όταν ο Άγιος Πορφύριος Γάζης τον 5ο αιώνα καθιέρωσε τον νηπιοβαπτισμό και τις fast track βαπτίσεις ενηλίκων στην Επισκοπή του δέχθηκε πολλές αντιδράσεις από τους πιστούς. Η απάντησή του ήταν ότι τους νεοβαπτισμένους οφείλει να κατηχήσει και να καθοδηγήσει η εκκλησιαστική κοινότητα.

Σήμερα ποιά τοπική εκκλησιαστική κοινότητα λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο; Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι κληρικοί. Είναι και οι λαϊκοί.

Φοβόμαστε ότι θα χάσουμε κόσμο. Αλήθεια τώρα; Θυμάμαι όταν ήμουν κληρικός στην Σάμο πόσοι χριστιανοί γονείς πήγαιναν στα σχολεία και υπέγραφαν ότι είναι άθεοι ώστε να εξαιρεθούν τα παιδιά τους από το μάθημα των Θρησκευτικών…

Θυμάμαι έναν Έλληνα χριστιανό ο οποίος ήρθε στο γραφείο μου και μόνο που δεν με έδειρε διότι αρνήθηκα να δώσω ένα πιστοποιητικό βαπτίσεως στην αβάπτιστη σύζυγό του για να τελέσει θρησκευτικό γάμο στην Ελλάδα…

Θυμάμαι άλλους Έλληνες χριστιανούς οι οποίοι μου ζητούσαν να βαπτίσω άμεσα την Κινέζα σύζυγο ώστε να πάνε στην Ελλάδα για θρησκευτικό γάμο και να χαρεί η Ελληνίδα μάνα αλλά όταν ρωτούσα τις κοπέλες αν θέλουν να γίνουν χριστιανές μου απαντούσαν με ένα βροντερό όχι…

Θυμάμαι μία Ελληνίδα που μου έφερε τον Πακιστανό συνεταίρο και ερωμένο της και ζήταγε επιτακτικά να τον βαπτίσω υποστηρίζοντας ότι τον έχει διδάξει τον χριστιανισμό. Στις ερωτήσεις μου αν γνωρίζει περί νηστείας, θείας λειτουργίας, κλπ η απάντηση με άφησε «Βούδδα»: αυτά είναι αναχρονιστικά, ποιός νηστεύει σήμερα; ποιός πάει την Κυριακή στην Λειτουργία;…

Εσείς, κληρικοί και λαϊκοί, τι θα κάνατε; Θα τους βάζατε όλους αυτούς στην κολυμβήθρα αδιάκριτα και μετά θα εμπιστευόσασταν την σημερινή εκκλησιαστική κοινότητα;

Θέλετε κοινότητες με λιγότερα μέλη αλλά ζωντανές ή κοινότητες ανοικτές με μέλη που στην πλειοψηφία τους μιλούν μόνο για αγάπη και δικαιώματα και δεν έχουν ιδέα ποιός είναι ο Χριστός και το ευαγγέλιό Του;

Σκόρπιες σκέψεις για προβληματισμό…

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος.

Ανήμερα Πρωτοχρονιάς…

Κάποτε, σε έναν χιονισμένο Πρωτοχρονιάτικο δρόμο, αντάμωσαν ο καλοζωισμένος Αη-Βασίλης του Προτεσταντισμού, πάνω στο έλκυθρό του… με τον ασκητικό Άγιο Βασίλειο της Ορθοδοξίας, πεζό… Χρειάστηκε να συστηθούν μεταξύ τους, γιατί ο ένας δεν αναγνώρισε τον άλλον.

   «Με συγχωρείς, αγαπητέ μου», είπε ο Αη-Βασίλης με την φανταχτερή γούνα και τα κόκκινα (από το κρασάκι…) μάγουλα, «αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο… Τρέχω σαν τρελλός να προλάβω – έχω καταντήσει ντελιβεράς! Δεν μπορώ να μπω στα σπίτια, αφού καταργήθηκαν οι καμινάδες, κι’ οι φοβισμένοι άνθρωποι δεν μου ανοίγουν πια την πόρτα τους. Μα έχω βρει άλλη λύση: μπαίνω από τις τηλεοράσεις… που είναι μόνιμα ανοιχτές!».

   «Εγώ, αντίθετα, έχω πάντα χρόνο, παρόλο που κυκλοφορώ με τα πόδια…» είπε ο Άγιος Βασίλειος με το τριμμένο ράσο και τα ρουφηγμένα (από τη νηστεία…) μάγουλα, «και μάλιστα προλαβαίνω να πάω παντού, όπου με ζητούν, συνήθως άνθρωποι πεινασμένοι, πονεμένοι, παγωμένοι, απελπισμένοι… και γίνομαι γι’ αυτούς ψωμί, κουβέρτα, βάλσαμο, παρηγοριά…».

«Περίεργο! δεν έχω ανταμώσει ποτέ κανέναν τέτοιον αναγκεμένο, στους χιονισμένους δρόμους μου…», είπε απορημένος ο στρουμπουλός Αη-Βασίλης της κατανάλωσης.

«Μάλλον γιατί, αυτοί οι αναγκεμένοι δεν είναι στο δρομολόγιό σου…» απάντησε ήρεμα ο λιπόσαρκος Άγιος Βασίλειος της εγκράτειας.

«Πάντως, τα παιδιά του κόσμου χαίρονται με τα δώρα μου!» απάντησε ο πρώτος, για να τον ταπώσει…

«Είναι, ίσως, γιατί κάποιος τα πρόσεξε… Αλλά και πάλι χαίρονται μονάχα για τον εαυτό τους και μόνο για λίγο, μέχρι να βαρεθούν την αποκλειστικότητα! Τα δικά μου φτωχικά δώρα, είναι για να μοιράζονται! Δώρο που δεν μοιράζεται, είναι δώρο-άδωρο…».

Ο μεθυσμένος Αη-Βασίλης της Κόκα-Κόλα μαστίγωσε βιαστικά τους νευρικούς ταράνδους του, και ίσα-ίσα πρόλαβε να φωνάξει ξεκινώντας: «Με συγχωρείς που δεν σου δίνω κάποιο δώρο, αλλά είναι όλα μετρημένα!…».

«Δεν πειράζει… Να, πάρε από τα δικά μου φτωχικά, που είν’ αμέτρητα…» του φώναξε ο ασκητικός Άγιος Βασίλειος της Ορθοδοξίας, κι’ άπλωσε το χέρι να του δώσει ένα κομμάτι Βασιλόπιτα, αλλά ο άλλος είχε ήδη γίνει καπνός…